Miedź – Cu

14 sierpnia 2013   Chemia nieorganiczna i ogólna, miedziowce, Układ okresowy pierwiastków

Grupa układu okresowego
11 (IB)
Okres
4

blok d

l.z.i. – 23(2)

Cu

miedź
łac. cuprum

MA = 63,546 u
Z = 29
A =

t.t. = 1084,6 °C
t.w. = 2570 °C
p.a. = 128 pm
    metaliczny
d – 8,92 g/cm³

st.u.: I, II, III, IV
T1/2 =

metal przejściowy
średnio zasadowy charakter tlenków

l.z.i – liczba znanych izotopów (trwałych)
t.t. – temperatura topnienia
t.w. – temperatura wrzenia
p.a. – promień atomu
d – gęstość
MA – względna masa atomowa
Z – liczba atomowa
A – liczba masowa
st.u. – stopnień utlenienia
T1/2 – okres półtrwania

Zawartość miedzi w dostępnej badaniom części skorupy ziemskiej wynosi 0,0055 %, co daje jej 26 miejsce pod względem rozpowszechnienia.

Występowanie miedzi w przyrodzie

Miedź jest pierwiastkiem tworzącym różnego rodzaju minerały. Do najpopularniejszych należą minerały siarczkowe, tlenkowe, węglanowe i krzemianowe:

  • chalkozyn Cu2S
  • kowelin CuS
  • chalkopiryt CuFeS2
  • kupryt Cu2O
  • malachit CuCO3 × Cu(OH)2
  • azuryt 2CuCO3 × Cu(OH)2

Zastosowanie miedzi

Miedź posiada wiele przydatnych dla człowieka właściwości: dobre przewodnictwo elektryczne i cieplne, oraz przydatne właściwości mechaniczne tj. dobra kowalność i znaczna wytrzymałość na rozciąganie.

W obecnych czasach miedź znajduje ogromne znaczenie w budownictwie. Wytwarzane są z niej różnego typu instalacje, w tym elektryczne, gazowe i wodne. Przewody elektryczne wytwarzane są z czystej miedzi elektrolitycznej, dzięki czemu w świetny sposób przewodzi prąd. Blacha miedziana wykorzystywana jest jako pokrycia dachów czy w miejsce tradycyjnie wykorzystywanych płytek ceramicznych w kuchniach, jako ekrany kuchenne. Jej antybakteryjne działanie i piękny, ciepły wygląd powodują, że zyskuje na popularności jako materiał wykończeniowy we wnętrzach prywatnych i publicznych.

Miedź o mniejszej czystości niż miedź elektrolityczna służy do produkcji aparatury przemysłowej i chemicznej, kotłów czy aparatów destylacyjnych.

Miedź wykorzystywana jest nie tylko w postaci czystego metalu, ale także stopów z innymi metalami, np. brąz, mosiądz, czy konstantan.